|
Karabatak -> Abdurrahim Ali Ural
Şairlerimizden Şiirler
Islak kanatlarını açarak güneşi bekleyen kara kuşa bak
Kırılmış dalgalara karşı dalgakıran'da tüneyen sarhoşa bak
Kömürden kollarını uzatıp çekiyor bulutun yakasından
Tam yırtarken gömleğini bir örümcek iniyor da arkasından
Yükleyip sırtına güneşin küllerini uçuruyor bir örümcek
Tüylerinin içinde bir rozet kadar sıcak.
Bu homurtuyu ancak dik duran avcı çıkarabilir
Bu belalı harcı kancalı bir gaga karabilir
Şamandıralar gökten zinciri bırak.
Kanadından bir tüy koparttı ve onu büyüttü.
Bir tüy daha koparttı ve sonra bir tüy
Deniz yılanlarından sağdı bu sütü
Servi köklerinde bir karabatak
Aklın sınırında vurulan nöbetçinin soluğu kesilmez derinde
Bin yıl sonra verilen nefesin keskin dişlerinde,
Çırpınan balıkların gözleri hâlâ parlıyor.
Daldığı yer ölüm, çıktığı yer aşk.
Kara batsaydı gözleri gibi bir kardan adamın
Böyle üşümezdi dalgakıran'da
Eli boş dönen balıkçıların
Lanetiyle kararmayarak
Abdurrahim Ali Ural